czwarta nad ranem.oczy niewyspane.nie mogę zasnąć za oknem płacze deszcz.to do Ciebie wiesz?to najszczerszy tekst pisze go od serca.samotność jak gorączka nocą dopada..sam na sam z bezsennością bez skutku się zmagam..myślę o Tobie i jakoś nie mogę przestać.cały mój świat w Twojej osobie się streszczał.robiliśmy błędy jesteśmy ludźmi.życie nie pomogło?Co mogło nas poróżnić..los wypowiedział wojne nam nie było reguł.tylko dowóz,inny puls codziennego biegu.każde niepotrzebne słowo do dzisiaj przeklinam.to smutne na co dzień człowiek się zapomina.nie pozegnaleś się, by uniknąc łez.ja wiem że lepiej byłoby nie czuć nic albo cofnąć czas.nie chce z tym tak żyć widocznie tak być musi.nigdy już nie wróci.cisza wokół i wódka która nadal parzy w usta.biegne przed siebie nieznaną mi drogą..nie wiem gdzie po co i nie wiem dla kogo.jeszcze raz zatańcz ze mną bo chce to przeżyć.znam prawde ale nie chce przestać wierzyć.dlaczego? Mój i twój świat się zderzył..najgorsze że na te pytania są odpowiedzi.te dni się skończyły a koniec jest końcem.pamiętam jak się uśmiechałeś jak zasypiałeś.delikatną gre mięśni Twojego ciała.w powietrzu parował Twój ciepły oddech.czułam Twój smak byłeś dla mnie tak bliski.twoje wilgotne usta obok mojego policzka.bezpowrotna przeszłość.

+ STOLADDDD  dLa HoT 8nastkowej