szczęście poplamione egoizmem z wspomnieniami.
pogrążona w stracie, zatracam samą siebie
mózg zadręczany monotonnością w pytaniu: jak mogłam do tego dopuścić?
przerasta mnie rzeczywistość w samotne wieczory
ty, z pewnością byś mi pomógł, wiedział jak, ale ciebie nie ma
bezpowrtone odejścia niszczą psychikę.
jedne z najintensywniejszych dwóch miesięcy w życiu.
odcinam się od świata na dwa tygodnie.
wiem że tego potrzebuję.
morska bryza już powoli wypełnia mi pokój.
I'll never dream that I'd meet somebody like you
I'll never dream that I'd lose somebody like you
http://www.youtube.com/watch?v=RqbTpkq62VA