Bo chociaż czasami ma dość. Jest bez sił. To kocha zawsze. Bo chce żyć dla  n i e g o. Być  j e g o  damą serca. Istnieć, pachnieć, leżeć, kochać, przewracać się, wstawać, całować, śmiać się, ufać, krzyczeć, płakać, smucić, złościć - zawsze dla  n i e g o ! To jest  j e j  przeznaczenie. I musi to robić do końca swych dni.

Bo bezustannie wśród ludzi szuka  g o wzrokiem. Jest ! Omija, biegnie, cieszy się. I spogląda jak rozmawia, komuś coś tłumaczy i bawi się komórką. I idzie, biegnie i śmieje się tak radośnie. I nagle patrzy na  n i ą. I kocha  j ą  taką jaka jest. Akceptuje i ufa. Wierzy w  n i ą .

I wtedy dla  n i c h obojga już nic się nie liczy. Bo  o n i  są dla  s i e b i e  całym światem !