Cześć.

Siemanko.

A więc zaczynając najpierw chciałabym się przedstawić, zachowując anonimowość.
Mam 18 lat, mam na imię...myślę,że chyba w tej sytuacji go nie podam ale zaczyna się na K. :)
A niżej wyjaśnię powód.

Chodzi o to,że mam zamiar podzielić się z moją historią, która mi ciąży.
Nie wiem już co ze sobą zrobić, jestem zbyt skrytą osobą i nieśmiała żeby rozmawiać tak na prawdę z kimś twarzą w twarz.
Pewnie to dlatego,że się wstydzę..ale to chyba normalne.
Jasne mam przyjaciół i wg ale to jest chyba takie jednostronne, zauważyłam to dosyć niedawno,że jak potrzebuję kogoś..to nikogo nie ma, ale spoko przyzwyczaiłam się, troszkę odeszłam od głównego celu.

Tak więc chodzi o to,że chce się z Wami podzielić historią mojego dzieciństwa,
och nie oczekuję zrozumienia tylko chciałabymw końcu z siebie to zrzucić i żeby ktoś mnie w końcu wysłuchał, bo im dłużej o tym myślę tym bardziej zdaję sobie sprawę,że już dłużej tak nie wytrzymam i żeby ruszyć do przodu potrzebuję się pozbyć tego ciężaru..
Ach, tak więc jak na razie napisałam co chciałam :)
myślę,że niebawem zacznę wszystko od początku.

Nawiasem mówiąc nie liczę na żadne komentarze, jednakże mam prośbę jeżeli nie macie nic ciekawego do powiedzenia bądź po prostu zamierzacie mnie obrzucić obelgami itd. darujcie sobie, takich komenatrzy nie uajwnię :) jeżeli będziecie mieli jakiekolwiek pytanie, zadawajcie je, nie krepujcie się, zostanie zachowana anonimowość.

Dochodząc do końca życzę Wszystkim miłego i spokojnego wieczorku :)