#imbrokeninside

I dont wanna be afraid
I wanna wake up feeling beautiful today
and know that Im okey
Cause everyones perfect in unusual ways you see
I just wanna believe in me

https://www.youtube.com/watch?v=za5Y4BgABZs

Siems ;)

Postanowiłam w końcu się tu wylać.

Byłam przed świętami u psychiatry i rzeczywiście nie jest ze mną w porządku.

Mam depresję, już wcześniej to zakładałam po tym co sama zaobserwowałam.

Poczucie beznadziejności, niska samoocena,

zaniki apetytu i ten mój uciążliwy wieczny płacz,

no ale przynajmniej teraz już wiem ;p

Żeby było śmieszniej psychoterapeutka

przepisała mi tabletki, po których czuję się jeszcze gorzej.

Odstawiłam je i na następnej wizycie będę

musiała prosić o przepisanie czegoś innego.

Nie mogę tak żyć, nie chcę.

Jestem totalnie wyłączona, mam wisielczy humor,

a domownicy martwią się o mnie jeszcze bardziej niż zwykle..

Ostatnio mogłam myśleć tylko o tym żeby uwolnić jakoś swój ból,

zrobić kilka niewinnych cięć na nadgarstku, ale nie złamałam się, nie mogłam.

Mój chłopak dowiedział się parę dni temu właśnie o tym, że kiedyś się cięłam.

Nie mogłam mu powiedzieć, że znowu o tym myślałam,

więc ogarnęłam się i stwierdziłam,

że nie mogę tego zrobić, dla niego i dla tych, których kocham.

Chcę być znowu pełna energii, roześmiana,

chcę coś poczuć, a nie być wrakiem człowieka.

To się kiedyś skończy, musi.

Dzisiaj np czułam się bardzo dobrze, śmiałam się,

uśmiechałam i było ok, chciałabym więcej takich dni.

Byłam też dzisiaj u dietetyka i okazało się też,

że mam niedowagę, ale jestem też umięśniona,

więcej było plusów niż minusów, ale ta niedowaga to właśnie wynik depresji.

Nie umiem w siebie więcej wciskać.

W końcu kończę swoją wielką księgę, którą czytam z 3 msc hahah :D

Jeszcze 4 rozdziały *.*

Lecę jeszcze poczytać ;*