Żyjemy fikcją, bo tak łatwiej.
nie odkładaj nikogo na później. nigdy nie wiesz, kiedy widzisz kogoś po raz ostatni.
sam sobie już nie jestem w stanie ufać..
mimo wszystko będę dążył do wyznaczonego celu, nawet jeśli są na to małe szanse..
jest dla mnie jak tlen , chce oddychać.
do tej pory nie potrafię pogodzić się z faktem, że już ich nie ma. nie ma ze mną osób, których właśnie w tym momencie najbardziej potrzebuję..
Pójdę z nim, choćby się na księżyc zechciał wdrapywać.
ty jestes blisko , więc mogę nawet dziś umierać
miec serce jak głaz , bo zawiodło nie raz
Wychudzenie słów, nadwaga myśli i niedowaga umiejętności ich połączenia