Chciałabym umieć przestać tylko istnieć, a zacząć naprawdę żyć.
Tak wiele czasu już minęło, a ja wciąż gubie się jak małe dziecko.
Jak kaleka, cały czas potrzebuje pomocy, która znikąd nie nadchodzi.
Jakbym traciła pamięc, wciąż trzeba mi wszystko powtarzać i tłumaczyć.
To wszystko jak choroba, z której nie potrafię się wyleczyć.
"Nie wiesz i bodajbyś nie dowiedział się nigdy, co to jest długie lata cierpieć z zaciśniętymi zębami i nie mieć na świecie jednej żywej duszy, przed którą człowiek mógłby śmiało, ufnie, wszystko, co ma w sobie, pokazać, pociechy, rady, a czasem prawie i ratunku wezwać."
E. Orzeszkowa