Paaanie! Pliska, wróć tamte czasy!!! Ciepło, cudawianki na plaży i we łbie i na łbie!

Mam taki chaos w głowie! Nie mogę się na niczym skupić, chodzę po ścianach, ale nic nie mogę zrobić! Może to dlatego, że czegoś chcę tak bardzo, a nie mogę tego mieć. A może to dlatego, że nie wiem co się dzieje, cisza w eterze i martwi mnie ona, a w sumie nie powinna. A może to pogoda tak wpływa na mnie, że muszę się odpowiednio natrajać. A może to pogoda podporządkowuje się pod mój nastrój? A może to świadomość, że jutro 11 listopada, dzień jak każdy inny, a jednak wszystko pozamykane i tak w sumie jakoś niedzielnie, czyli leniwie... Na chuj mi takie długie weekendy, mogę oddać komuś te dwa dni z mojego tygodnia. Cisza, cisza, zawsze mówiłam, że boje się ciszy i dogania mnie. Nie rozumiem sąsiadów. Ani tych z góry co za dzieci mają jakieś dzikusy i nie potrafią się bawić tak, żeby mi tynk na głowę nie spadał, a ci z naprzeciwka chyba mają jakieś złoto w domu, bo wychodzę na dół, wracam i drzwi zakluczone! Kurwa! Zamykajcie swoje do domu! Cisza zagłusza mi wszystko w głowie. Musze się uspokajać soundtrackiem z Amielie. Jeszcze te zasrane meszki, nosz! Wracając do ciszy to jest mniej przeraźliwa, jak masz kogoś obok, albo jak świeci słońce. Albo jak jesteś nietrzeźwy, ale na żadną z tych rzeczy nie mogę liczyć. Pomocy. Szaleję