ŹRENICA

III

Byli na miejscu. Widok był piękny, jak zawsze w górach o tej porze roku. Wiosna.

Ulubiony czas Oliwera. 

W oddali skaliste, wysokie i ośnierzone góry. Tatry? Tak.

Wokół  zupełnie inaczej wyglądające wzniesienia. Też wysokie, ale nie aż tak.

Olesione, pełne zieleni. Nie wiedział czemu, ale skojarzyły mu się z tą Anastazją.

Może dlatego, że były dzike ? 

Po jej ostatnich słowach właśnie takie odniósł wrażenie.

Rozłożyli się na łące, namiot podobno był tylko dla dwóch osób.

-Jak będziemy spać? Zapytał.

-Ja w samochodzie. Szybko, zanim ktoś cokolwiek zdołał powiedzieć, stwierdziła dziewczyna.

-Jak chcesz córcia, ale w razie czego krzycz.

Rozpalili ognisko, mężczyzna wyjął z bagażnika trzy kiełbaski. Raczej kiełbachy albo kiełby.

Tak mówili jego kumple.

Przypomniały mu się jointy palone w jaskini.

Joint, którego miał zapalić z Alicją.

Zaczął myśleć o rodzicach. Nie miał z nimi najlepszego kontaktu.

Dużo ze sobą nie gadali, ale jednak ich kochał. Tęsknił.

Umarli ? Żyją ? Cierpią ? Myślą o nim ? 

Na ich miejscu, gdyby żyli, martwiłby się o swojego syna.

Ale nie jest nimi, a oni nie są nim. Są inni.

 Każdy jest inny. Tak mówiła przyjaciółka Ali, Jula.

Kiedy zjadli kiełbaski zapadła cisza. Zaczęło zmierzchać. 

Słońce zachodziło za góry. Niebo było różowe i pomarańczowe.

Genialne widoki.

-O co chodzi z tą całą wojną ? Zapytał, nie lubił milczeć, szczególnie przy ludziach obcych.

Dziewczyna prychneła i powiedziała

-Ile ty masz lat ? Dziesięć ? Jedenaście ? Ja mam czternaście i wiem za dużo.

Oliwer spojrzał na nią zdziwiony. ONA MA 14 LAT ? Nie wyglądała, na oko z szesnache miała na bank. I do tego jej zachowanie. Nic nie wskazywało na wiek.

-Ja piętnaście i nie wiem nic.

-Tam u was w mieście nikt nic nie wie, nie dziw się córka, że on nie ma pojęcia co się dzieje. Cywilizacja wojnę łagodzi, żeby paniki nie było. Zawsze tak jest.

W każdym razie słuchaj chłopie uważnie. Rok temu, pewne małe państweko o którym nikt nic prawie nie wiedział zebrało swoją małą, ale mocną armie. Podobno cały czas  niepozornie budowali bardzo dobre sprzęty do walki, najróżniejsze bronie, czołgi itp. Postanowili sobie tak o, powiększyć ziemie. Zaczeli od zachodu. Nawet nie wiecie jakie to bronie mieli mocne. Wszystko zniszczone, WSZYSTKO. Zabrali ziemie i nadal wzbogacać się chcą. Jaki kiedyś Hitler. Doszli do nas, kraj nie chce ludzi zawiadamiać o stanie krytycznym tej wojny. 

Armia słaba, a przeciwnicy mocni jak nikt. Tyle.

Oliwer milczał. Rodzice na pewno nie żyją, a Alicja ? 

-Przepraszam, głupie zadaję pytania, ale co z twoimi rodzicami ? Zapytał mężczyzna

-Nie mam pojęcia, najpierw uciekałem z domu, potem wróciłem po nich ale nie wiedziałem, gdzie jest mój dom. Potem pan mnie wziął stamtąd.

-Nie pan, tylko Nikodem. 

-Dobrze

Zapadło milczenie, była już ciemna noc. Gwiazdy śiweciły na niebie, księżyc był rogalikiem , a w oddali było słychać wilki. Taki tam klimacik.

-Idziemy spać. Powiedziała Anastazja i ruszyła w strone samochodu.

-Dobry pomysł

C.D nastąpi