Tom VII - Wyższa Magia - 07

No i wracam do was z kolejnym wierszem. Czy się spodoba? Zobaczymy.

*07

Fafik

Stał gdzieś na półce.

Uśmiechał się stale.

Merdał ogonkiem.

Czuł się wspaniale.

Stał i rozglądał się w koło.

I nagle stanęła gdzieś obok.

A może koło?

Patrzył na nią tymi oczami.

A przyznam szczerze ma wielkie gały.

Patrzył tak słodko i popiskiwał.

Tak się zakochał i zauroczył.

Że zaraz serce mu chyba wyskoczy.

Wzięła go w ręce i przytuliła.

Tak pokiwała, ręce skrzywiła.

A on aż szczeknął... ze szcześcia.

Się wystraszyła.

Jednak i tak go do torby wzięła.

I tak z nim do domu polazła.

Bo w nim szczęście znalazła.

I tam mu nawet imię nadała.

Choć tak z przypadku, bo wcale nie chciała.

A jego imię fafik z przypadku.

Pluszowy piesek z mega rabatu.

Ale szczęśliwy, bo znalazł dom.

Bo ktoś go z pułki sklepowej wziął.

______________________________________________________________________

____________________________________________

Podoba się? Na co czekasz. Komentuj, klikaj, udostępniaj. I czytaj i czytaj i czytaj...

______________________________________________________________________