Tom VII - Wyższa Magia - 05

Kolejny wiersz, który napisałem jakiś czas temu i postanowiłem go dodać do tego tomiku..

Myślę, że się wam może spodobać. Czekam na wasze komentarze :)

*05

Dlaczego? Exodus myśli...

Już dziesięć lat śpisz tak spokojnie.

Już dziesięć lat chodzisz wygodnie.

Już dziesięć lat powiewasz na wietrze.

Już dziesięć lat inny smak ma powietrze.

A ja w ręku z piórem siedzę przy grobie.

Piszę co roku wiersze podobne.

Piszę o bólu i o wielkiej stracie.

Piszę, bo ta reguła tak chce.

Lecz teraz koniec i mówię "basta".

Koniec rozpaczy, bo nie na to czas mam.

Koniec rozpaczy, bo to bez sensu.

To już nic nie tchnie w twym zmarłym sercu.

Przez całe długie dziesięć lat życia.

Chodziłem, jadłem i chciałem oddychać.

Pragnąłem ułożyć swe własne życie.

Lecz czemu wspomnienia mam ciągle w zeszycie?

Co mi zrobiłaś, że ciągle piszę?

To właśnie ty dałaś mi kliszę.

A na niej było nowiutkie życie.

I tak przepadło jak rymy w zeszycie.

Wspominam wrzesień tamtego roku.

Twoje "przepraszam" i twoje lokum.

Wspominam blond twoich włosów.

Wspominam dźwięk twojego głosu.

Mam też wspomnienia z naszego życia.

To była góra nie do przebycia.

Wspominam ten szalony czas.

Kiedy zabłądził gdzieś nasz cichy świat.

Pamietam również chwile zwątpienia.

Pamiętam także twe utrapienia.

Pamietam słowa "bądźmy rodziną".

Pamiętam śmierć twą głupiutka dziewczyno.

Ale co mi po tych starych wspomnieniach?

Co mi po chwilach wesołych, marzeniach?

Co mi po naszym wspólnym życiu?

Po co to było? Aż tak do kitu?

Lecz obiecałem ja tobie jedno.

Zawsze będę wspominał tą jedność.

Będę miał w pamięci te słowa:

"Na zawsze weź mnie w sercu zachowaj".

To były słowa z twojego listu.

Listu, który nadal jest w tamtym miejscu.

W miejscu, gdzie byliśmy my.

Lecz dalej nie rozumiem, czemu ty?

I wiem, że nie otrzymam słowa.

Nie dostanę ja odpowiedzi.

A już na pewno nie przy spowiedzi.

Bo dobrze wiesz co we mnie siedzi.

Odwiedzę cię znów za dziesięć lat.

I złoże na grobie twym kolejny kwiat.

I znów spytam "dlaczego to wszystko".

I znów mi powiesz "...tak jakoś wyszło!".

_________________________________________________________________________

________________________________________________

Może komentarz? A może klikniesz "fajne"?