a samotność jest mordercą

Czuję jak dym z papierosa szczypie mnie w oczy
A żar się jeszcze tli żeby zamienić się w popiół
Przypominam sobie sny o pięknej przyszłości,
do której wszystkie drzwi są zamknięte już bezpowrotnie

 spokój i cisza, paradoksalnie to czego najbardziej trzeba mi było, teraz jest czymś czego nie cierpię. Nparawdę nie chcę narzekać, naprawdę. Chcę przeczekać, nie narzekać. Gdzieś tam kiedyś wszystko się popierdoliło, gdyby to kiedyś było parę lat wstecz myślę, że nie byłoby większego problemu. Tylko zwykle jak się coś pierdoli to w nieodpowiednim momencie. I bardzo niedobrze gdy się pierdolnęło w wieku 23 lat. Kiedy myślenie sie zmienia, staje sie badziej przyszlosciowe. paniczny strach mnie ogarnia jak pomyślę o przyszłości. Co będzie za 2 lata? 25 lat bez rodziny, przyjaciele w rozjazdach, kruszące się znajomości, te wszystkie słodkie focie na fejsbuczkach ze ślubów, narodzin, zaręczyn i chuj wie czego. Dyplom w ręce bez szans na znalezienie intratnej posady. Pewnie emigracja. starzejące się ciało i obwisłe cycki. Samotność..samotnośc jest wtedy kiedy nie ma się o kim pomyśleć przed snem. Chyba teraz bardzo mnie to dotyczy. Samotność uczy, nauczyla stawiać wymagania, rezygnować z tego co nie daje szczęścia. boję się tylko że zostanę sama z moją listą wymagań, bo chyba już zwątpiłam w przeznaczenie, w milosc..., a krótkodystansowych związków nie chce mi sie nawet zaczynać. jeden sie właśnie skończył. A przez chwilę myślałam, że to coś wyjątkowego. Z wyjątkowego stało się zwykłe, potem wybrakowane a potem stało się 'nie tym czego szukam'. Ale przynajniej obyło się bezboleśnie. Dla mnie rzecz jasna.