Zapomniałam nakręcić czas
i zapomniałam rozpocząć nowy dzień
w zagubionej przestrzeni trwam
cały świat płynie obok gdzieś
a może ja jestem opowieść?zmęczonych ust
znudziłam się bogu
w połowie,
w połowienie ma już nic za ścianą powiek
potrafię wypełnić własnych snów
jutro zginie ostatni ślad
zapomnicie że byłam tu
a może ja jestem opowieść...
Nie ma już nic...Jeszcze raz mogłabym zmienić kształtrozpiąć skrzydła i frunąć nie zważając na strachjeszcze raz, przecież sposób znamtylko nie mam już siłytylko nie wiem jak.
coma.<3