CZ. 3

Nie wiedziałam, co jej odpisać. Pustka w głowie. Postanowiłam coś jednak odpowiedzieć. 

                                Kochana Babciu !

 Puki co, nic się nie dzieje ciekawego. Orlean jest pięknym miastem, ale LA nie było takie złe, jaki ci sie wydaje. Tak więc, mam kilkoro znajomych. Nie pamiętam dokładnie ich imion, ale to wyćwiczę sobie jutro. Egzaminy ? Hmm.... jakoś nie zwracałąm uwagi na stopień trudności. Dobrze. To tyle z moich wywodów. Napiszę jutro, bo mama ma problem z uruchomieniem pralki. Całuję !  Marry !

Uff,... jakoś poszło. Teraz czas poinstruować mamę w obsłudze tej pralki od babci. Zeszłam powoli po schodach, odruchowo poprawiłam włosy i weszłam do pralni. Mama stała przy tym cudzie elektronicznym i nerwowo tzymała instrukcję obsługi. 

- Pomóc ?

- Marry! Zbawienie ty moje! Chodź no tu i zrób coś, bo ja nie wytrzymam !

Zaśmiałam się z sarkazmem, bo na nic innego nie było mnie stać. Po 5 minutach mocowania się z pralką uruchomiłyśmy ją i działa bez zarzutu. Póżnym wieczorem zabrałam się za lekcje. Jutro miał być normalny dzień. Bez egzaminów.