Love is like a sin my love
For the ones that feel it the most
Look at her with her eyes like a flame 
She will love you like a fly will never love you again 

Znowuż to zakochałam się w Paradise Circus na nowo. Zakochiwanie się ponowne w tym samym jest w gruncie rzeczy lepsze, niż wypalanie się trwania miłości ostatnimi razy podczas całego tego ciągu tańca błaznów. To jest chyba gra warta tej przysłowiowej świeczki, kolejnej świeczki. Mimo, że stare już się wypaliły doszczętnie, nigdy nie zabraknie czasu na rozpalenie nowych... Dlatego też stara miłość nie rdzewieje i tak dalej. Wszystko składa się w jedną, ładną całość, tylko trzeba nauczyć się ją układać. A mimo, iż niektóre elementy tej układanki nie pasują do siebie idealnie, zawsze da się je tak zmienić, by jakoś wyglądały biorąc pod uwagę cały ogół. Jesteśmy tylko ludźmi, którzy popełniają masę błędów, więc nawet nie dostrzeżemy tych negatywnych detali, a może jeszcze zamienimy je w zalety. Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. 

Na łamach czegoś napiszę coś, co później wszyscy przeczytają. A może już napisałam. Estetycznie nie będę narzekać, wizualizacja zawsze jest przyjemniejsza, gdy treść przedstawionej jest zgodna z oczekiwaniami. Mam nadzieję, że i tym razem tak będzie. Do czego miałam się przygotować na jutro? Nikt nie wie, a podobno kto pyta, nie błądzi.