...

Czy każdy sukces musi być okupiony porażką? Czy świat musi zachować pieprzoną równowagę?

Zgasła jedna z gwiazd na niebie, stąd ten deszcz dzisiaj - łzy za stratą kogoś wielkiego.

Przeżyła 84 lata. Mama, ciocia i babcia. Nieoceniona. Pożegnaliśmy ją dzisiaj, wśród łez, smutku... i deszczu. Nie było smutniejszego dnia do tej pory.

Była osobą, o której dużo można by było napisać, a i tak żadne słowa nie opiszą jej. Zawsze ceniła czyjeś dobro ponad swoje. Nigdy nie narzekała, nie użalała się nad sobą. Zawsze uśmiechnięta, żywa i energiczna. Lubiła żartować i opowiadać dowcipy. Piekła wspaniałe torty i robiła pyszne serniki na zimno. Wiele osób mówiło o niej: "złota kobieta". I tak było. Każdemu życzę tak wspaniałej babci.

Teraz pozostał wielki smutek że nie powróci. Pozostała wielka pustka...

Wyłączyłem komentarze - chyba po raz pierwszy  w działalności mojego pb. Nie chce aby pojawiły się w nich durne znicze z nawiasów...