kopiemy w przeszłości

ciężko, skomplikowanie. Ale daje radę, jest dobrze, nie śmiem marudzić. Ja już w ogóle nic nie śmiem.

Brak perspektyw.

Nie mogę jednak udawać, że ten rok nie jest najlepszym w moim życiu. W końcu mam 18 lat, jestem w ostatniej klasie w mojej szkolnej karierze, w której jeszcze nie muszę się aż tak martwić o przyszłość/maturę/itp., ponad to dobra zabawa w wielu miejscach, nawet tych niekowencjonalnych [na przykład w lesie?], finansowo jakoś wyrabiam, do tych opuszczonych i samotnych człeków też raczej nie należę, powoli toczę się w przód, a już mi bliżej niż dalej do samodzielności. Wlaściwie to naprawdę nie ma na co narzekać.

Jeśli dobrze pójdzie to narzekać będę jutro, po urodzinach Anitki. Ale nie na imprezę - co to, to nie.

Ale na swoją biedną głowę.

i tego sobie życzę <3

party time! :3

O, zapomniałabym dodać: mój wychowawca kocha nasz rząd ! <3

z zasilczem do laptopa i bez niego