cholera. tak dawno mnie tu nie było, że sama nie wiem od czego zacząć, przecież początek już się zatarł. zmian nadeszło dużo i szybko. z tych niezmiennych - przyjaciele i muzyka. z resztą sobie poradziłam. myślałam, że dłużej mi to wszystko zajmie, że będę musiała więcej usuwać zdjęć, chwil, planów. dobrze, że kilka osób po drodze otworzyło mi oczy. naiwna (zawsze). teraz już tylko lepiej, prawda? siedzę w pracy, a jak nie siedzę w pracy to...idę posiedzieć do pracy. jest fajnie, naprawdę fajnie. od dawna nie czułam się taka... uśmiechnięta i szczęśliwa. zostało jeszcze trochę nabytych złych myśli... ale może i z tym przyjdzie mi wygrać. cieszę się, że mam tak kochaną rodzinę i znajomych. <3

~ najlepszego Tatusiu... ~