Ślepowidzenie.

Szukałem w internecie opinii o najlepszych książkach, bo poczułem straszliwy literacki głód. Natknąłem się na taki oto opis z adnotacją, że jest to nr 1 (spośród 50 wybranych), jeśli chodzi o najlepsze książki.

"Straszna książka, okropna książka. Dla kogoś, kto tylko czyta, okropna, bo po niej każda inna wydaje się mdła i banalna. A dla kogoś, kto sam pisze, już w ogóle przeciętny autor po zapoznaniu się ze Ślepowidzeniem powinien odwiesić komputer na kołek i zająć się czymś pożyteczniejszym, bo i tak wiadomo, że niczego ani w jednej dziesiątej tak niezwykłego nie uda mu się stworzyć. Ślepowidzenie to w gatunku SF absolutny numer jeden kilku ostatnich lat. Watts ma wiedzę tak rozległą, że momentami trudno uwierzyć, iż powieść napisała jedna osoba, jeszcze większą wyobraźnię, a do tego wszystkiego potrafi także zagrać na uczuciach czytelnika umie zaintrygować, przestraszyć, rozbawić i wzruszyć."

A teraz moje trzy grosze.

Wampiry, cyborgi i lot w kosmos ku nieznanemu. Przygoda. A sama książka naszpikowana jest terminologią z dziedzin biochemii, astrofizyki i jeszcze wchodzi w dywagacje nad istotą ludzkiej świadomości i inteligencji. Ciężka lektura i nie dla debili. Taka przygodowo-naukowa. Mimo tego niesamowicie wciągająca, całą - 311 stron - przeczytałem w jeden dzień. I chociaż fan sci-fi ze mnie żaden, to jednak wolę twórczość Williama Tenna.

Polecam, 8/10.