teraz już wiem, że byłam nie szczęsliwie zakochana, chodziłam w miejsca w których byłam z Tobą, mimo iż wywoływały one we mnie smutek, to jednak znów chciałam powrócić do tamtych chwil.

zakochuję się żadko, ale jeśli jednak to zrobię zawsze jest to nieodwzajemnione lub zawsze stanie się coś że będę znów cieprieć.

najgorsze jest gdy wiesz że kochasz, ale to Ci musi wystarczyć, że na nic z Jego strony liczyć nie możesz. bo on mimo iż może kocha, boi się odrzucenia, boi się zaryzykować, a sam to od Ciebie wymaga.

 już wiem że gdy miłość jest prawdziwa nigdy nie powinnam przez nią cierpieć, a jeżeli tak jest, to nie jest to miłość. na miłość trzeba zasłużyć i trzeba o nią dbać, a nie próbować wyrzucić ją z pamięci , bo tę osobę, którą obdarzasz tym uczuciem możesz na prawde bardzo zranić, a potem może być już za późno, za późno by znów  to uratować.

przepraszam, ze teraz to ja jestem tą osobą która rani,  ale nie potrafię po prostu za pomnieć, żyć dalej i nie pamiętać o przeszłości.
mam znów wiele myśli w głowie, za dużo się wydarzyło.

.