Fragmenty chwil...

Modelka: Magda

Więcej zdjęć: --> KLIK <--

Fragment opowiadania pt "Losy boskiego człowieka" opowiadanie powstało w 2001 roku, ma ok 40 stron maszynopisu.. ten fragment lubię najbardziej..

Teraz po patrzymy za siebie, czy to co napisaliśmy wczoraj w tym pamiętniku naprawdę było warte słowa. Idę tą ulicą i czuję jak wszyscy się na mnie patrzą, idę i czuję jak kropla za kroplą potu spływa mi po plecach, nie wysilam się, nie jest mi gorąco, po prostu idę.. mogę powiedzieć na głos, że ich nie nawidzę, ale czy słowo "nienawidzę" jest właściwe, może lepiej powiedzieć, że ich nie lubię albo nie znam i nie rozumiem, ale też mogę wykrzyczeć słowa ze mam ich w poważaniu. Choć to było by nie taktownę. Idę, czy wczoraj nie było tego krzyku jaki mówi wszystkim dookoła aby dali mi święty spokój, chyba był ten krzyk, ale czy on dotarł do nich. Czy były to właściwe słowa do mych myśli.. Idę, kolejna kropla potu, nogi mnie bolą. He.. ale pacan zaraz do mnie podejdzie i powie że chce kasy, niech nawet nie podchodzi.. "SPIERDALAJ" krzyczę do niego. ale mnie nie zrozumiał, idę dalej..

Opowiadanie, jest własnoscią jego twórcy, powielanie i rozpowszechnianie bez zgody autora zabronione.

Nie wiem po co to piszę, zrezygnowany czuję się na maxa.. jak mi się nic nie chce... odechciało mi się wszystkiego co tylko mnie otaczało.. jestem smutny i wręcz wkurzony aby nie powiedzieć wkurwiony..

MAM WAS DOŚĆ..

CHCE KONKRETÓW A NIE TYLKO OCHŁAPÓW..

NIE NAWIDZĘ JAK KTOŚ MNIE NIE SŁUCHA...

NIE ZNOSZĘ JAK KTOŚ MNIE OLEWA..

A dziś pierwszy raz powiedziałem, że nie oczekuję komentarza, to ni prawda, chce usłyszeć ten komentarz..