bumerang

Wracam tu gdy mi źle,

wracam tu bym wylać co złe,

wracam tu żeby się pożalić,

wracam też żeby się pochwalić,

wracam tu bo chce, wracam tu bo lubię,

wracam bo czuję się bezpiecznie,

wracam bo czuję się swobodnie,

wracam bo to moje miejsce,

wracam bo tu nikt nie patrzy mi na ręce,

wracam bo mogę kochać i nienawidzić,

wracam bo mogę płakać i skakać ze szczęścia,

wracam bo to mój mały pamiętnik,

wracam bo wolę mówić niż słuchać,

wracam by wylać tu Swoje emocje,

których nigdy by nie jest brak.

Zakochałam się po raz drugi w Swoim życiu, moje serce po raz drugi zabiło mocniej, moje usta uśmiechają się na samą myśl o nim, moje ciało ma ciary na myśl o nim, moje zmysłu czują jego zapach i dotyk... moje.. no właśnie moje. A on co czuje ? Czy on w ogóle coś czuje ? Czy wie, jak bardzo go kocham ? Czy wie ile dam za każdą sekundę w jego ramionach ? Czy wie, że zasypiam i budzę się z myślą o nim ? Czy wie, że tęsknie wiecznie za nim? Czy wie, że oddam mu wszystko? A co jeśli nie mogę mu tego powiedzieć ? Co jeśli on nie czuje tego co ja ? Co jeśli on ... Co jeśli ... Co wtedy ? Jak długo... Dlaczego ? Ale jak to ? Tak wiele pytań w mojej głowie wiruje wciąż bez końca, tak mało odpowiedzi znam a mimo to liczę, że się mylę. Milion pytań i myśli, których nie wypowiem na głos bojąc się usłyszeć odpowiedz. To okropne uczucie gdy chcesz powiedzieć Kocham i Tęsknie a nie możesz.. Ten okrutny moment gdy uświadamiasz sobie, że to nie film... nie przybiegnie z kwiatami... nie zmieni zdania... nie ... no właśnie. Nie będzie was chociaż nie wiadomo jak byś chciała... Nie da się walczyć o coś czego nie ma.. bo nie da się tego stworzyć to jest lub nie.. i nic tego nie zmieni chociaż bardzo byś chciała.. chociaż tak bardzo... chociaż.... NIE.