Punkt, w którym znika nadzieja.

To niepojęte jak późno człowiek potrafi sobie uświadomić jak kruche jest życie.

Czasem mamy wszystko o czym inni tylko marzą, chociaż sami nie widzimy, że jesteśmy w posiadaniu tych rzeczy.

A w jednej chwili można stracić dosłownie wszystko.

Ten człowiek stracił swoje dobra realizując swoją pasję. To, co sprawiało mu przyjemność przyniosło ból i cierpienie jemu i jego najbliższym...

W jednej sekundzie stacił możliwość normalnego życia. Istnienie zamieniło się w koszmar.

Ma tylko 23 lata i zniszczone całe życie.

A najdziwniejsze jest to, że tak strasznie mi przykro, a nawet nie wiem kim jest.

Smutne.

Można czekać tylko na cud, niestety cudów nie ma.

Ta świadomość boli. Ja niestety o tym wiem.

Mogę życzyć tylko jak najlepszych wyników rehabilitacji.

O powrocie do zdrowia można zapomnieć.