Peron

Zimny i ponury dzień, ale przynajniej deszcz nie padał. Dzisiejsza pogoda jest świetnym dopełnieniem mojego nastroju, tak samo ponury i beznadziejny. Wróciłabym prosto do domu, by się ogrzać, by odpocząć, by wreszcie zapomnieć na chwilę o codzienności.  Ale nie...

Serce kieruje się czymś innym i postanowiłam go dzisiaj posłuchać. Wysiadłam więc na pustym peronie małej stacji w nadziei, że też się tam pojawisz. Kiedyś sie pojawiłeś.

Czekałam, czas miijał, wiatr nie dawał o sobie zapomnieć i było mi coraz zimniej, a Ty się nie pojawiałeś.

Trudno. Nie tym razem.

Zziębnięta wsiadłam do pociągu, który właśnie nadjechał i ostatni raz spojrzałam na peron. Być może już tutaj dzisiaj byłeś, tylko ja się spóźniłam. A może przyszedłeś, gdy ja już odjechałam... Pewnie już się tego nie dowiem.

Ciekawe czy zobaczę Cię jeszcze przed najbliższymi świętami. Czy może zdecydujemy sie to wszystko zakończyć na zawsze...

"(...) potrzebuję Cię tu,
To co w sobie mam, nie chce się dzielić na pół (...)"

Foto: http://plfoto.com/zdjecie,architektura,pusty-peron,871382.html