Justynka :*

Witam po przerwie szczerze nie chciało mi się tutaj nic pisać ale dziś mnie coś ruszyło powiecie że filozof ze mnie ale cóż i tak bywa...

A więc ta śliczna dziewczyna na zdjęciu to mój kochany skarb na którym bardzo mi zależy:*

Przejdźmy do sedna czy nie dziwi was to że jak ktoś kogoś kocha i mu na tym kimś zależy

to i tak przeważnie jest tak że się to po prostu niszczy ? czy to nie jest hm...

POJEBANE ?

Uważam że tak bo to bez sensu człowiek który kocha swoją 2-gą połówkę jest gotów dla niej zrobić

WSZYSTKO

i teraz pytanie czy to wszystko wystarczy żeby pokonać trudności ? czy samo staranie się jest w stanie

zapobiec błądzeniu czy też zboczeniu z dobrej drogi ?

Nie wiem sam ciężko mi na to pytanie odpowiedzieć bo każdy wie jak jest i każdy również wie że nawet jeżeli

się tego nie chce to coś się niszczy a często jest też tak że nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy :(

Aż w końcu dotrze to do nas późno czasem nawet za późno więc

PYTAM DLACZEGO??

Dlaczego sam nie potrafię dostrzec że ranię moją 2-gą połówkę??

dlaczego nie umiem być taki jaki powinienem ?

Dlaczego jeżeli wejdę na dobrą drogę to po pewnym czasie znów z niej zboczę ?

Dlaczego tak jest ?

Może terapia wstrząsowa by pomogła ?

NIE WIEM

Ale chyba będę musiał jej doznać ....

Kocham Cię Justynko na zawsze bardzo bardzo mocno :****:( Przepraszam :(