Istnieją ludzie,którzy pomimo radosnego uśmiechu mają dusze ciemne,wilgotne i zagubione,a najgorsza dla nich jest noc i te tortury własnych uczuć. Ale po jakimś czasie , dostrzegamy coś co chce nas wziąść na normalne i szczęśliwe życie. Tylko czy aby na pewno chcemy iść?