Nie ważna fotka...

Dno...Ludzie zapominają co to znaczy upadek...Taki mocny upadek twarzą do ziemi...Człowiek, który potyka się o własne błędy i niepowodzenia płaci wysoką cenę. Wiem, że tak już musi byc. Ludzie muszą ponosic konsekwencje swoich potyczek z życiem na codzień. Jednak nie pojmuję tego dlaczego to wszystko jest takie brutalne. Dlaczego idąc sobie scieżką potrafi zaatakowac Cię niewidzialna siła, dac kopa w mordę. Nie wiedząc za co i dlaczego, skąd i w jakim celu, kopie z siłą conajmniej wielką. Upadasz...

I choc zamroczenie dało Ci się we znaki wstajesz. Chociaż niektórzy już nie są w stanie. To jest koniec...

A ja? Wstałem i nadal będę, bo uważam, że dopiero przeciwstawienie się własnej woli uczy człowieka wolności...Wolności od nas samych. Takiej prawdziwej wolności od świata. Dlaczego od razu używam takich trudnych słów? Bo świat to ludzie, a ludzie to życie...Życie, które codzień kopie nas w mordę. Wniosek nasuwa się jeden...Sami jesteśmy kowalami swojego losu....

                          I dlatego siebie nienawidzę...