tokyo road

Nie wiem czy ten wpis chciał być dodawany, chyba nie. 

Bo najpierw nie mogłem sobie przypomnieć hasła, a potem dwukrotnie zawiesił mi się system dodawania zdjęć. 

Może i chciał, skoro jest jednak. 

Po 10 latach powróciłem do Grecji. 

Tak jak widać na fotografii, Erechtejon wciąż ten sam, ja już nie ten sam. 

Nawet koszulka już nie taka sama, choć ta sama. Podniszczona przez czas i pralkę. 

To był cudowny powrót. Z resztą ja uwielbiam takie powroty. W tym celu nawet wróciłem do tych notek sprzed 10 lat, gdzie pisałem o swoich wrażeniach po pierwszym pobycie w Grecji. 

Teraz postrzegałem jednak ten kraj trochę inaczej. Mniej zachwytów nad krajobrazami (choć oczywiście piękne), znacznie więcej nad zabytkami. 

Lubię takie powroty. Wywodzę się z pokolenia lubiącego powroty. 

Przynajmniej tak mi się wydaje. Lubimy, jak zrobią sequel jakiegoś starego filmu i powróci stary aktor, nie?

Lubimy jak stary zespół się zjednoczy. Jak "powracają". Każdy się cieszył, że Guns N Roses powróciło, nie?

Tak, lubimy powroty. Tak jak lubię powracać na tego photobloga jak widać. 

Tak jak kariatydy czekają na powrót swojej zaginionej siostry, zagrabionej przez Brytyjczyków. Czekają tam w tym muzeum Akropolu, nawet jest specjalnie wytyczone na nią miejsce. 

Fajnie, powracajmy jak najczęściej, nigdy nie przestawajmy powracać. 

Za kolejne 10 lat powrócę do Grecji.