"Juz się bramy otworzyły..."

____________________ "Już się bramy otworzyły I Niebiosa rozstąpiły Aby przyjąć duszyczkę małą Taką czystą, taką białą, Co w tym ziemskim życia dole Zostawiła tych to troje. Matuś – miła co powiła Swego łona użyczyła, Tatko - luby, Który nie chciał Jego zguby I braciszka –tak malutki, Że nie pojął co to smutki. Cała trójka dziś rozpacza Na cóż była cała praca, Bo odeszła ta duszyczka, Która była jak różyczka Mała, słodka i niewinna. Teraz będzie matuś inna Pieścić, tulić i przebierać. Czyż nie mogła, ta ubierać! Co dziś płacze, tęskni szlocha I Aniołka chce ukochać. Czy zastąpi inne dziecię Miejsce Tego, w tym to świecie? Już nie będzie takie same, Takie, piękne, roześmiane Jak Oskarek mój malutki, Co w Niebiosa zabrał smutki. On już nie zna bólu, męki, Całej ziemskiej tej udręki Z którą żyją dziś rodzice, Ocierając z łez swe lice. Daj mi Panie znak choć mały, Że Oskarek Nasz kochany Jest szczęśliwy i radosny, Że nie zazna żadnej troski. I przy boku Twoim Panie Będzie czekał na spotkanie. Z tą rodziną, która kocha I za dzieckiem nadal szlocha!" ________________________ Wiersz i zdjęcie wzięłam ze strony www.dlaczego.org.pl _________________ Jeśli ktoś mnie zna... to powinien wiedzieć o co chodzi... ___________________________ :*P:*O:*Z:*D:*R:*A:*W:*I:*A:*M:*