ze światła poczęte. moje miasto.

Pieprzę cię miasto, twoje krwawe dzieje bledną gdy dnieje, pieprzę cię miasto. W tobie sobie mieszkam, co nie znaczy, że spieprzam lub, że się dobrze tu czuję, pochuje. Pieprzę cię miasto, chodzę własnymi drogami a ty mi je wyznaczasz swymi przystankami. Pieprzę cię miasto, jesteś jak stare ciasto. Miasto, pasożycie, pieprzę cię nad życie. Ale też nie widzę innego miast ciebie, więc pieprzę cię miasto czule bo jesteś moim miastem Któremu znów wrzasnę: Pieprzę cię miasto, pieprzę cię miasto truje mnie miasto, upija mnie miasto, przeraża mnie miasto, zachwyca mnie miasto, zabija mnie miasto i wskrzesza mnie miasto i ... pieprzę cię miasto