A teraz zamknij oczy...
I pomyśl, że będziesz widziała to cały czas- tę wszechogarniającą ciemność.
Patrz z zamkniętymi oczami. Spójrz na słońce, a zobaczysz tylko jasną plamkę.
Potem zamknij uszy...
I pomyśl, że jedyne co będziesz słyszała to własne myśli.
Jakbyś mógła wytrzymać tak cały dzień, może dopiero wtedy, następnego dnia, doceniłbyś to co dostajesz każdego ranka, gdy otwierasz oczy i słyszysz odgłos starego budzika, który po raz kolejny daje Ci znak, że czas wstać i jak najlepiej i najpiękniej wykorzystać każdą sekundę życia jaką dostajesz...