#5.

Powietrze znów stało się cięższe. Tak jak w dniu, kiedy rozstaliśmy się raz na zawsze. To właśnie wtedy przestałam wierzyć w miłość. W tak krótkim czasie wszystko straciło swój sens. Dziś wszystko jest bez znaczenia. Znów uczę się uczuć od podstaw. Boję się ufać innym, bo wiem jak bardzo podatna jestem na zranienia. Może to kwestia naiwności? Nie wiem. Nabrałam dystansu do świata i ludzi.

Czasami trzeba przestać analizować przeszłość, przestać planować przyszłość, przestać zastanawiać się nad odczuciami, nad uczuciami, przestać podejmować decyzje o tym co chcielibyśmy zrobić, a jedynie odczekać i zobaczyć co się wydarzy. Samoistnie. Po prostu pozwolić życiu biec swoją ścieżką. Pozwolić się zaskoczyć. Wniesie to więcej niż czynność wcześniej zaplanowana i ustalona.