wuam

dawniej niż dawno mnie tu nie było, to jestem, jednak obstawiam,że nie za bardzo chciana...

zrobię to pewnie jeszcze 2181287128756876000 razy, ale nie robiłabym tego w ogóle, gdybym miała Cię gdzieś. 

już mnie męczy ten dystans, to, że nie rozmawiamy jak kiedyś i to, że się nie przyjaźnimy.

Patryk, dobrze wiem co się dzieje, bo znam Cię na wylot.. 

ale ignoracja jest najgorszym wyjściem.

12 lat temu, wchodząc do tego `pokoiku` poznałam najpierw Ciebie..

tyle mi pokazują wspomnienia..i może było tam więcej dzieci, ale ja z pierwszego dnia w przedszkolu pamiętam tylko Ciebie.

jako 3 latki rozumieliśmy się najlepiej..i ten domek w maluszkach, w którym gotowaliśmy spaghetti z trawy..

i jak nie mogliśmy zasnąć na leżakowaniu..

jak śmiałeś się ze mnie kiedy narobiłam  do gaci :>

jak z naszej dwójki stworzyliśmy cudowną paczkę

ja, Ty, Justyna, Patrycja, Paulina, pamiętasz?

mówiliśmy sobie wszystko i zawsze

te wszystkie zdjęcia,w których mam palec w nosie :>

kończąc przedszkole, czekała nas pierwsza klasa

odcinek w którym rozeszliśmy się do trzech innych klas

ty z Patrycją

Paulina z Justyną

i ja

odzyskaliśmy się dopiero w gimnazjum, w jednej klasie..co  prawda już bez Patrycji.

i znowu zaczęliśmy się przyjaźnić, znowu zaczęliśmy rozmawiać, zwierzać się sobie ze wszystkiego.

jeśli mogłabym to jakoś naprawić, to zrobię to.

***

proszę nie hejtować typu `mocne wyznania przez internet`

bo zdaję sobie z tego sprawy,że wiele z was ma ochotę to napisać.

mimo tego, że przeczyta to nie jestem człowiek to słowa są bezpośrednio do Patryka.

dziękuję.

http://www.youtube.com/watch?v=Ek0SgwWmF9w

***

REKLAMA:

http://www.photoblog.pl/chooooomik