ciekawie ;

Dziwym trafem połowa moich spraw się rozwiązała sama. Podejrzane i dziwne. Niestety druga

połowa moich zmartwień, życia i uczuć zniknęła bezpowrotnie. A lubiłam to. Mimo tego,

że musiałam ciągle się zastanawiać i być zazdrosna o wszystko, bo sam dawał

powody. Po ponad roku ludzie nie potrafią bez siebie żyć, przynajmniej ja nie

mogę. To, że to wszystko wyszło na jaw, skończyło

się, podejrzenia się zmaterializowały, a pozostała pustka, której nie potrafię

niczym zapełnić nie zdenerwowała mnie zbytnio.

Po prostu było mi smutno.

Zostały jeszcze pytania bez odpowiedzi,

wyzwiska unoszące się w powietrzu, atakujące każdej bezsennej nocy,

zdjęcia i prawda, której

nikt nie chce poznać, bo ma swoją przesyconą złością wersję,

zupełnie sprzeczną

z tym, co było naprawdę.