czasem w Szwecji potrafi byc ladnie. W sumie czesciej niz czasem ale to nie zmienia faktu iz czuje sie jakby ktos dal mi w pysk. 

Sms od Henrika i rozmowa w poniedzialek o 11.

koniec pracy... bo w tej zasranej Szwecji imigranci socjalni ktrzy ciagna tylko socjal od panstwa nie umiejac nawet wytrzec kurzy czy odniezyc schodow.... oni maja kurwa traktowanie jak uposledzone malpy, ktorym uwagi zwrocic nie mozna, nie wypada bo przeciez wszedzie w calej kommunie wisza napisy *respektfulla* A to tylko puste slogany....

puste slogany.

zamiatanie  pod dywan.... 

Mam naprawde super prace i warunki- nie narzekam i ciesze sie ze tu jestem a nie w copperhill gdzie po 2 tygodniach plecy mi wysiadly, Aniol nade mna czuwa - ale czemu jestesmy TU?

gdzie wtedy byles moj Strozu. Wierze ze mam nad soba ZAWSZE Kogos kto mnie chroni i pomaga ! Ale czy wtedy Byles na zasluzonych Wakachach ? 

Nadal nie czuje pozytywow w zwiazku z ta cala Wielka Zmiana. 

A tylko ciagle cos przytlacza, do tego ta samotnosc na emigracji... 

samotnosc. brak kogos z zewnatrz aby wyskoczyc na kawe i pogadac w swoim jezyku. 

nie sadzilam  ze tego tak bardzo bedzie mi brakowac. 

C. zmienil prace, na moje polecenie, nasz decyzja i co ? uczucie zajechania jak w najgorszej firmie typu korporacja stawiajaca na wyzysk.... 

a to panstwka...

szok... a ja jak zwykle wszystko przezywam i dusze w sobie. 

kiedy wyjdzie slonce w twej smutnej Szwecji...

                                                       ?     

Czekam na Slonce