Nic.

Tak. To już rok. Odkąd moje życie nabrało nowego sensu. Odkąd dostałam nowe życie.Aż dziwne. W tamtym momencie uświadomiłam sobie jak moje życie jest ważne. Jestem tylko człowiekiem. Nie jestem nieśmiertelna. W każdej chwili, nie znając dnia ani godziny, mogę skończyć właśnie tak. W takim momencie człowiek jest ważny dla wszystkich. Wszyscy płaczą, pomagają. Przychodzi co do czego słowem się nie odezwą a jeszcze patrzą jakby chcieli Cię zabić. Jeszcze inni śmieją się w momencie gdy dowiadują się o krzywdzie drugiego człowieka. Takim ludziom życze żeby spotkało ich to samo. Żeby musieli cierpieć. Tak jak ja. 

Tak więc dziś czuje jakbym miała swoje pierwsze urodziny. Bo rok temu urodziłam się na nowo. 365 dni temu, o tej gozinie leżałam spokojnie. Dziękowałam Bogu za to że żyje. I klęłam go za to że mnie tak oszpecił. Jak wiadomo wszystkiemu winien jest jednak człowiek. Tym razem też. Tyle że ten człowiek w dniu dzisiejszym najchętniej rozjechałby mnie tak, zebym tym razem tego nie przeżyła :)

No więc to tyle. Papaśki <3