nie ogarniam ludzi.

To oczywiste, nie jestem bez grzechu - siedem głównych, to siedem moich cech charakteru.

Nic mi się tak w życiu nie przydaje, jak obliczanie współrzędnych wierzchołka paraboli wykresu funkcji kwadratowej <3 rozszerzona matma zawsze spoko <3

,, Jak trudno powracać z nierealnego świata do teorii, liczb. Im bliższa jestem rzeczywistości, tym częściej uciekam . prowadzę jakąś grę na granicy życia i śmierci. Przypomina to skazańca, który z pętlą na szyi czeka pomiędzy zapadniami ''. 

Bała się znowu zaufać. Nie chciała zostać odrzucona, bo już dawno temu obiecywała sobie, że nie będzie wystawiać swojego serca na próbę. Nigdy więcej. Ale patrząc z drugiej strony, ile możemy stracić, jeśli nie dopuszczamy do swojego życia drugiego człowieka? Życie każdego z nas powinno być wypełnione miłością bliskich nas ludzi, szczególnie  przyjaciół, bo to o ich miłość jest najciężej walczyć. Jesteśmy świadomi, że rodzine mamy zawsze, niezależnie od sytuacji się za nami wstawią. Gorzej z przyjaciółmi. Czasem zdarza się, że przez tyle lat ciągle trafiamy na nieodpowiednich ludzi... Mimo wszystko, ja nigdy nie żałowałam żadnej znajomości. Każda ma na nas jakiś wpły, dzięki czemu jesteśmy bogatsi o kolejne doświdczenie. W upływie lat, kiedy zawodzimy się na ludziach stajemy się bardziej nieufni, dzicy. Teraz chodzę z szeroko otwartymi oczami, analizując każdy ruch przypadkowo napotkanych ludzi. Ciągle każdy wydaje mi się podejrzany. Mam wrażenie, że każdy coś knuje. Wszyscy są fałszywi i dwulicowi. Nikomu nie należy ufać. Błędne myślenie. Tylko dość ciężko ogarnąć te wszystkie kontakty międzyludzkie na tym świecie. Po prostu nie ogarniam ludzi. Nienawidzę.

paranoya