Od jakiegoś czasu z niczym się nie dzieliłam, można powiedzieć że trochę poznawałam siebie. To co odkryłam nie specjalnie mi się podoba. Mam nadzieję, że nie tylko ja tak mam. Chodzi mi podatność na wszelkie emocję. Oczywiście nie przeszkadza mi gdy wzruszę się na filmie, czy złapię się na uśmiechaniu do telefonu podczas czytania smsa, czy gdy nucę ulubioną piosenkę pod nosem w autobusie wystarczająco głośno że osoby siedzące koło mnie mają mini koncert. Pozytywne emocję unoszą, ale gdy jestem podatna na tą pozytywną część to co z tą negatywną?

Złe emocje, którym się poddajemy wyniszczają w nas to co piękne, to co chcemy pokazać w sobie najabardziej, to  do czego dążymy każdego dnia. Gdyby człowiek radził sobie z nimi od tak, pomyślcie jak pięknie by było. Tak ważna jest samokotrola nad tymi mniejszymi impulsami, ponieważ kiedy złączą się w całość dochodzi do wybuchu słabości, sam przegrywasz ze sobą. Tylko w jaki sposób człowiek ma panować nad czymś tak dzikim? Według mnie synonimem złych emocji są ludzkie słabości, jeśli pokonasz swoje słabości będziesz potrafił poradzić sobie także z emocjami. 

Tu pojawia się praca nad sobą. Ja pracuję codziennie! :) 

To nie jest pesymistyczny wpis, tylko pełen nadzieji bo każda walka z sobą, każde stłumienie złej myśli, powstrzymanie niepotrzebnych słow dodaje siły :)