Cześć, po raz kolejny daję znak, że żyję i mam się dobrze, chociaż podejrzewam, iż niektóre osoby wolałyby aby rzeczywistość wyglądała całkiem inaczej. Aczkolwiek, trudno przejmować się takowymi opiniami, szczególnie gdy nie widać w tym najmniejszego sensu. Pewne sytuacje uczą rozczarowań względem drugiego człowieka. Zawsze zdawałam sobie sprawę z tego faktu, jednak nie spodziewałam się, że niektóre z nich nastąpią tak nagle i boleśnie. Emocje które mną targały ostygły dawno temu za siedmioma górami tudzież lasami [zależy od bajki, w mojej to "za wieloma pociągami"]. To akurat dobrze.

Wrocław to piękne miasto, chociaż czasem z moich słów wypadały słowa mocne i mocno odwrotne. W sumie to w żadnym nie czułam się tak blisko samej siebie jak tutaj, to naprawdę wspaniałe uczucie, które mogę wszystkim polecić. Gdy jeszcze byłam małym robaczkiem to zostawiłam tu jakąś cząstkę jestestwa, dopiero ją odnalazłam.

Tak, mnie też Syd każe wszystkich pozdrowić, więc ślę kapkejkowe buziaczki raz jeszcze.