Mialam ostatnio duzo czasu na przemyslenia (a w zasadzie byl to czas, ktory powinnam przeznaczyc na nauke..) W kazdym razie, przemyślalam, nabralam dystansu i jest latwiej bo..czesciej mowie "mam to w dupie, robie jak uważam". Ciężko jest pogodzic sie z rzeczami, na ktore sie nie ma wplywu, ale chyba nic innego nie pozostaje.

Przy okazji natkło mnie pewne spostrzezenie..Szkoda, ze niektore bliskie sercu znajomosci ulegaja rozpadowi. Jedne rozpadaja sie z hukiem, inne niszczeja powoli. Dla mnie gorsze sa te drugie.

Kiedys nie zdawalam sobie sprawy z tego, jak bardzo srodowisko moze wplynac na przyjazn. Ale nie mozna zwalic wszystkiego na ludzi, na życie. Moze po prostu tego nie udzwignelismy. Albo po prostu doroslismy na tyle, by dojrzec do decyzji ze taki ktos nam nie jest do niczego potrzebny:) i bardzo dobrze, ciesze sie ze tak jest:)

  Taa..moje ulubione uslyszane nie dawno slowa:

              "Skoncz w koncu doszukiwac sie problemów. Przestan sie bac. Zacznij mowic. Bez wstydu. Bez martwienia sie o to co sobie pomysli twoj rozmowca. Przeciez taka lubisz byc. Nie mow, że nie. Przeciez z Ciebie az kipi złosliwosc..A milczac kopiesz sobie tylko dołek pod soba. Badz taka jaka bylas. Wolna. Betroska. Walczaca i tak cholernie irytujaca. Jesli cos ma runąć, to runie i tak Nie zmienisz tego co zapisane. Skoncz doszukiwac sie w sobie wad. Przeciez jest cudownie! :* Nie zepsuj tego. " No..Ameryki tymi slowami nie odkryto. Ale tak, jest cudownie :)

         Lubie nocne spacery noca, po zasypanych chodnikach, gdzie snieg rozswietla mi droge.