Jeśli w pewnej chwili życia, stracisz sens istnienia. Zapamiętaj , że to co było kiedyś jest teraz. choć zdaje ci sie , że jest tak zle , że nikt nie potrzebuje cie. wstajesz rano z nadzieja , że może dzis ktoś cie zrozumie, ale nic z tego. każdy dzień to jak mgła , która nie pozwala ci oddychać. szukasz nadzieji zawartej w ludziach , ale tylko jedna iskra życia i tylko jedno spojrzenie chroni cie przed upadkiem śmierci . to życie! to zycie zabrało ci sens istnienia bycia soba, to zycie sprowadza cie na dno ludzi zamknietych w wodce i narkotykach. zdaje ci sie , że to koniec , ale to poczatek życia bezwartosciowego , bez nadzieji , że bedzie lepiej. az wkoncu nadejdzie godzina , ktora uwolni cie od życia , ktore sprawiło ci tyle bolu zapomnisz , że zyłas i ze byłas kochana . a ludzie dla ktorych cokolwiek znaczylas zapomna tak szybko jak żylas zostana tylko wspomnienia.
żyjemy, kochamy, wybaczamy i nigdy się nie poddajemy ponieważ dni, które są nam dane są darami z gory/nieba