Dziękuję za najpiękniejsze dwie godziny mojego życia
i najcudowniejszy poranek w mieście, które tak bardzo pokochałam.
Dziękuję za łzy, umowę, którą zawarliśmy i za motywację, której tak bardzo potrzebowałam.
Przed nami wysokie wyamagania do sprostania, jeszcze dłuższe rozłąki i mniej czasu na cokolwiek.
Ale 19.09., a następnie wszystkie słowa, które tak mocno zakorzeniły się w moim sercu, sprawiły,
że obudziły się we mnie emocje, które sprawiają wrażenie, jakby zalegały gdzieś głęboko
i zdecydowanie za długo. Chcę być lepszym człowiekiem, dać z siebie 100 %,
a przy końcu tego etapu powiedzieć sobie, że zrobiłam wszystko, aby się udało.
Bądź zawsze tu, gdzie jesteś, proszę.
Użytkownik paciulaa
wyłączył komentowanie na swoim fotoblogu.