zdjęcie siostra zrobiła jak postanowiłam ją wyrwac z domu na spacer

jak stwierdzę, że jest dobrze to skłamię

jak stwierdzę, że jest źle to skłamię

nie wiem jak jest - jestem zawieszona pomiędzy złem i dobrem, z każdej strony otaczają mnie rzeczy które wzajemnie się kłócą i wykluczają wzajemnie, nie wiem co myślę i jak myslę

nei czuję się istotą myślącą, a więc nie czuję się człowiekiem?

zaczęło do mnie docierać jak wygląda moje życie, jaki stosunek mają do mnie bliscy ludzie(?!), moze po prostu... - ludzie. jestem neisamowicie wdzięczna moim cudownym aniołom, którzy nie pozwalają mi zostać samej, zasmucić się zupełnie

najbardziej pociesza mnie to co usłyszałam, że mam Ciebie i Ciebie, jak można się komuś odwdzięczyć za to, że jest w zarówno dobrych jak i złych chwilach? jak powiedzieć "dziękuję", by było na tyle mocne i dobitne, by wyraziło wszystkie emocje?

chyba już nie potrafię wybaczać, nie tobie przyjacielu.