Light

Po co? Wszystko jest kamiennym szlakiem przetartych schematów. To już było. Widziałem to w małych kinach w kolorze czarno-białym. Nie wierzę w powroty. Na inne formy jest za wcześnie. Czuję się w końcu choć trochę Panem samego siebie. Śpię. Taki sen to jednak może sporo dla człowieka znaczyć mimo wszystko (mimo wszystko, wszystko ok). Znalazłem światło. Bez melodramatu i rozdzierania się wskroś. Przykro mi, ale to nie jest warte by czynić upadek. Spokój jest wart zbyt wiele. Powrotów nie ma...lecz coś pozostaje. Wydrzyjmy to. 

Śpij

Chciałem Ci pomóc wyrwać się z bieli

Otumanienia i śpiewów anielich

Zgarnąć jak kurz banał koszmaru

Nie miałem szansy, dziś nie mam zamiaru

Karmazynowe burzą się wody

Brakuje wymiarów, by móc się skryć

Niebo przygniata, nie znasz metody

Żeby stąd uciec, więc lepiej śnić

Spadają słońca w niszczących falach

Jasność na wylot sny Ci przepala

Przez dziury w głowach znów wpada chemia

A mimo wszystko powrotów nie ma

Czaszki rozmiażdżą krzyki najczystsze

Wdpecze nas w glebę apokalipsa

Ze świeżych grobów wylewa się ziemia

A mimo wszystko powrotów nie ma

Choć z niepokoju pękają oczy

Topnieją świty w popielnej mgle

Choć każdy nerw strachem dziś broczy

Powrotów nie ma, jest tylko sen

Oczywiście przesadzam. Jak zawsze przesadzam. To wszystko to jedna wielka przesada. Wracajmy proszę do obojętności, normalności.

Such a lovely color for You.