Inaczej cz. 1

Witam Was kochani po krótkiej przerwie, za którą też przepraszam, ale mam tyle spraw na głowie... mniejsza o to, z okazji jutrzejszych wakacji, mam dla Was niespodziankę! Pamiętacie Priim? Jak tak, to świetnie, jak nie znacie, to poznacie! Macie okazję wraz z jej nowym opowiadaniem! Miłego czytania i dnia :*

Od autorki: Cześć kochani! Może są tu jeszcze ci, którzy pamiętają moje prace. Minęło sporo czasu, odkąd zostało opublikowane tutaj coś mojego (to prawie 2 lata!). W końcu wróciłam ze świata umarłych pisarzy z nowym opowiadaniem. Wyrażajcie proszę swoją opinię! To dla mnie bardzo ważne, ponieważ nie jestem pewna, czy mój styl się nie zmienił i czy nadal będzie się to wam podobać. To opowiadanie to mój mały skarb (ale nikomu nie mówcie), dlatego wasze komentarze będą dla mnie bezcenne. Miłej lektury! Buziaki! Priim.

Inaczej cz. 1

Styczeń

Grace wyszła z domu, wciągając na siebie grafitowy płaszcz. Poprawiła elegancką torebkę, która wisiała na jej ramieniu i spojrzała w niebo. Zapowiadał się pochmurny dzień. Dziewczyna przeszła przez ogródek, klnąc pod nosem na mokrą trawę. Wyjęła kluczyki z kieszeni, a po chwili jej samochód stojący pod bramą wydał charakterystyczny dźwięk. Kilka minut później Grace sunęła po ulicach miasta, nucąc pod nosem piosenki Kate Bush. Zaczęła analizować plan na dzisiejszy dzień. Kończyła pracę o 14:00, potem musiała pojechać do salonu na przymiarkę sukni. Na myśl o tym, poczuła przypływ przyjemnej fali gorąca. Tak długo na to czekała. Na przedniej szybie samochodu Grace spostrzegła krople deszczu. 

-Świetnie- powiedziała głośno. 

Nienawidziła deszczu. Jej włosy były po nim przyklapnięte, a makijaż zawsze się rozmazywał. Dziewczyna zwolniła i zaparkowała pod eleganckim, nowocześnie zaprojektowanym biurowcem na miejscu podpisanym jej numerem rejestracyjnym. Wysiadła i trzymając torebkę nad głową, podbiegła do drzwi, które otworzyły się automatycznie. 

-Dzień dobry, pani Carter- blondynka o orzechowych oczach z plakietką podpisaną Nicole uśmiechnęła się do niej promiennie.

Grace jedynie kiwnęła głową, a kąciki jej ust nieznacznie się uniosły. Ruszyła w stronę bocznego korytarza, gdzie znajdowały się windy. Nacisnęła guzik i zaczęła zdejmować płaszcz. Gdy była w połowie wykonywania tej czynności, drzwi się otworzyły. Dziewczyna wsiadła do środka, dziękując Bogu, że nikogo tam nie ma. Kiedy winda ruszyła, spojrzała na swoje odbicie w lustrze. Wyglądała tak samo, jak w momencie wyjścia z domu. Odetchnęła i założyła kosmyk włosów za ucho. Winda zatrzymała się i w otwartych drzwiach pojawił się czarnowłosy mężczyzna, którego zimne, niebieskie oczy posłały jej przeszywające spojrzenie.

cdn.

Priim