Cytaty- depresja.

Dep­resja to cho­roba duszy ogar­nięta nieopi­sanym smut­kiem, który za­lewa od czub­ka głowy po końce stóp. Lu­bi się scho­wać pod kołderkę, a z oczu po­toki łez wyciskać. Dep­resja od­biera chęci do życia. Sa­mi chce­my być. Nie umie pomóc nikt wyr­wać nas z tej ot­chłani rozpaczy.

Dep­resja - gdy pot­ra­fisz od­dychać, ale nie pot­ra­fisz żyć.

Przy­jaźń nie uleczy dep­resji, po­może jed­nak bez­pie­cznie ją przeżyć.

Tak. To je­sien­na dep­resja. To wca­le nie brak je­go tak na mnie działa.

Dep­resja - kiedy dro­ga śmier­ci wy­daję się łat­wiej­sza od tej trud­niej­szej życia.

Takie to życie- raz w depresji, raz na szczycie.

Praw­dzi­wa dep­resja to nie ta­ka, z której ro­bisz smut­ny opis na gg oraz żalisz się wszys­tkim w około. Ona zaczy­na się wte­dy, gdy włącze­nie kom­pu­tera wy­daje ci się być po­nad two­je siły, a przy­jaciele na­wet naj­bliżsi nie będą w sta­nie wy­dusić z ciebie po­wodu rozpaczy.

Ko­bieta- jed­na chwi­la i jej stan ducha może zmienić się z eufo­rii w dep­resję i odwrotnie.

Szczęście i dep­resja mają wiele wspólne­go. Jed­no i dru­gie to skraj­ność ludzkich uczuć.

Dep­resja jest wte­dy gdy war­tości stają się ujemne.

To dziw­ne uczu­cie pat­rzeć się na szczęście in­nych, którzy ba­wią się życiem będąc jed­nocześnie w depresji.

Jeśli stan me­lan­cho­lii na­zywa­my dep­resją, to ow­szem cho­ruję na nią codziennie.

Co dzień roz­myślam o tym jak bar­dzo się boję tej pus­tki. Tej wewnętrznej przes­trze­ni we mnie, która z cza­sem przyczy­ni się do mo­jej dep­resji, a po­tem do śmierci.