525.

niektórzy wołają o pomoc, ale ich krzyk jest tak cichy, że nikt ich nie słyszy.

zaufanie to jedyna rzecz na świecie, której nie można zbudować na nowo.

tylko kobieta potrafi jednego dnia powiedzieć przepraszam, proszę, dziękuje, jesteś świnią, nienawidzę cię, wybacz, kocham cię, żegnaj.

czasami dusisz w sobie silne emocje tak długo, że wystarczy jeden mały pretekst, by je z siebie wyrzucić, by rozlecieć się na małe kawałeczki.

Można mówić, że ma się to gdzieś. Można twierdzić, że już dawno przestało zależeć. Można kłamać. Ale można też, wbrew wszystkim i wszystkiemu, zawalczyć. Zawalczyć o to, co się kocha, co jest najważniejsze. Można nie kłamać.

i w końcu musisz odejść z miejsca, gdzie czułeś się najlepiej. musisz zostawić coś, czego już nigdy niczym nie zastąpisz.

o niektórych ludziach nie można zapomnieć. zwłaszcza jeśli są tak podobni do nas samych, przeżyli to, co my i blisko nas mieszkają. zdarza się tak, że już o nich nie myślimy i może tak minąć rok. ale później wszystko jest jak dawniej. dopadają nas tak samo wyraźne wspomnienia, bez względu na to, ile czasu upłynie i jak bardzo dane osoby są nam obce.

Nie wytrzymam. Jestem taką uczuciową sierotką, że potrzebuję kogoś obok, kto mnie pogłaska i minimum cztery razy w ciągu dnia powie, że jestem ważna. Każdy atom, z którego jestem zbudowana, zawiera pierwiastki skumulowanych kompleksów i dlatego muszę wiedzieć, że ktoś mnie lubi, lubi tego potworka we mnie i tego paskudnego zmieniacza nastrojów, który we mnie siedzi i sprytnie przełącza kanały.

Faceci są materialistami i nawet idealna kobieta tego nie zmieni. Żaden z nich nie potrafi pojąć, że pragniemy przy sobie tylko ich obecności.