PEZET

Wziąłbym łyka i o nic nie pytał, pocałowałbym Cię w usta, by poczuć smak życia.

Odwrócił się, przyłożył sobie lufę do skroni, gdyby miało nie być jutra - tak właśnie bym zrobił.

I do jutra byłbym martwy, kurwa, przyżekam. Chyba to zrobię, bo jutro nic mnie nie czeka.

Zadzwonił do Ciebie, mówiąc, że jestem zmęczony, przeładował skroń i przyłożył lufę do skroni.

Już tylko zimny pot oblewa mi skronie, i zimny bols płynie po stole, 

I migają światła, i wirują pokoje, boję się postawić krok, jakbym był na balkonie.

I nie mogę złapać tchu i łapię paranoje, i unoszę się nad tłum,

co zostaje na dole, i znowu chyba gdzieś łączą się nasze dłonie.

Nie czuję nic i nie wiem, co robię, a serce bije 3 razy szybciej niż w normie.

Wstaje dzień, ja upadam i wstaję, całujesz mnie, robisz to nawet fajnie.

Cucisz mnie, budzisz mnie, zmartwychwstaje, podnoszę się - nie przestajesz.

marta.