Hej jestem Agata i będę prowadzić tego photobloga z opisami.

Zdaje sobie spawe,, że takich blogów jest pełno w internecie, ale robie to w sumie dla siebie.

Ostatnio, mam tyle emocji, że musze je gdzieś ulokować, jakby sie wypisać.

Więc zapraszam do dawania "fajne", komentowania i dodawania do znajomych. :)

Codziennei postaram sie dodawać po min. 2 wpisy :)

A teraz pierwsza "dawka" opisów.

Potrafiłeś dać mi więcej czułości przez te kilkaset kilometrów, niż wszyscy moi poprzedni faceci razem wzięci będąc przy mnie.

Nigdy nie chciałem być, przedmiotem w torebce na gorsze dni.

Prosze Cie, chwyć mnie za ręke poprowadź przez to jebane życie i powiedz jak bardzo Ci na mnie zależy.

I ta przerażająca pustka, to poczucie bezradności. Kiedy siedzisz w pokoju, słuchasz najsmutniejszej piosenki pezeta i wpatrujesz sie w cztery ściany wiedząć, że nic nie możesz zrobić.

Nie chce ideału, chce Ciebie.

Myśle, co bybyło gdybyś sie nie bał?

A jeśli mielibyśmy szanse porozmawiać ten ostatni raz, co byś mi powiedział?

Najgorsze jest to, że ludzie do których jestem przyzywczajona, z którym codziennie pisze wieczorami na gg, rozmawiam, którzy znają mnie jak nikt mogą tak z dnia na dzień odejść. Ale nie przejmowałam sie tym, wiedziełam, że jesteście i co?

Odeszłeś, bez słowa, tak nagle.