Wypowiadając jego imię , pojawia się intensywny blask w Twoich oczach .

Trochę smutno cieszyć się w samotności.

było, minęło, ale kurwa nie zapomnę.

mówię Ci, żałosne uczucie - stać tak blisko ciebie, a nie móc cię dotknąć.

Pamiętaj,jesteś kobietą ! Całym pięknem tej planety. Jesteś silna, mądra i nadzwyczajna nie dasz sobą pomiatać jakiemuś skurwysynowi. Nie jesteś stworzona do czekania i błagania aż wróci, jesteś stworzona do ukazywania swojego piękna by On później żałował, co stracił, więc do dzieła, słonko.

choć w tym wszystkim, co mi zrobiłeś znajduję tylko minusy, jest jeden plus: stałam się silniejsza, słowa biorę na dystans, i nigdy nie popełnię tego samego błędu...

Wygrywają tylko ci, którzy wiedzą na czym im zależy.

Przyjdź do mnie, bo czuję że umrę z tęsknoty.

Może lepiej, że nie jesteśmy razem. łatwiej mi z tym , że nie mogę być z Tobą, niż z tym , ze mogłabym Cię utracić.

mam duże zapotrzebowanie na Twój uśmiech.

Siedzę. Chodź na zegarku dochodzi 2:30 nie mam najmniejszej ochoty iść spać. Myślę o tym wszystkim. Kalkuluję wszystkie "za" i "przeciw". Obmyślam różne wyjścia z sytuacji. Mimo tego, że nie widzę żadnego rozsądnego to i tak wiem, że chcę dalej w to brnąć. Z własnej nie przymuszonej woli.

to uczucie boli, gdy się jebie,a nic nie mogę zrobić, tylko siedzę.

Dasz sobie radę. Zobaczysz. Ułoży się. A nawet jeśli nie to i tak przetrwasz. Wytrzymasz. Bo jesteś silna. Nie poddawaj się. Nigdy. Walcz o to co kochasz. Zawsze.

Wszystkie uczucia potrafimy udawać niemal perfekcyjnie - miłość, złość, przyjaźń. Tylko zazdrość nie jest nigdy udawana.

Nie musisz mnie lubić, nie jestem przyciskiem na fejsie.

Każdy pre­tek­st żeby Cię zo­baczyć jest god­ny poświęce­nia, po­nieważ wi­dok Two­jej oso­by mnie uszczęśliwia.

mam ochotę czasem zrobić coś, czego na pewno będę żałować .

Cokolwiek człowieka spotyka - powinien zawsze się podnieść i dążyć naprzód, wciąż naprzód, przez całe życie.

i byłaby w stanie zabić wszystkie dziewczyny na świecie . tylko po to, by on już nigdy nie zakochał się w innej .

Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły.